گالیله چیست؟
گالیله، نسخه اروپایی جی پی اس می باشد. این سیستم، زیرمجموعه ای از GNSS که در واقع همان سیستم ماهواره ای ناوبری جهانی است، به شمار می رود. گالیله توسط آژانس فضایی و آژانس GNSS متعلق به اروپا اداره شده که دفتر مرکزی آن نیز واقع در شهر پراگ جمهوری چک می باشد. قبل از عرضه گالیله، بیشتر اروپا به سیستم GLONASS GNSS روسیه که استفاده محدودی را برای کاربران غیرنظامی فراهم می آورد، متکی بودند. پس از طی تقریباً 20 سال سیر تکاملی، گالیله هم اکنون عرضه کننده دسترسی رایگان به ناوبری جهانی، برای تمامی شهروندان اروپایی می باشد.
تاریخچه گالیله جی ان اس اس (Galileo GNSS)
مراحل ابتدایی پروژه گالیله بسیار محقرانه آغاز شد. در حقیقت ، به دلیل اختلاف نظر در مورد بودجه اختصاصی آن، کل پروژه تقریباً در مرحله لغو شدن قرار گرفت. در ماه مه سال 2003، سرانجام بودجه ای به ارزش 1.1 میلیارد یورو به کشور های آلمان، فرانسه و ایتالیا كه مسئولیت اجرای پروژه مذکور را بر عهده داشتند، تعلق گرفت. دو سال بعد، اولین ماهواره به فضا پرتاب شده و ماهواره دوم نیز در آوریل سال 2008 راه اندازی شد. تا فرا رسیدن سال 2018 میلادی، 26 عدد از 30 فعالیت ماهواره ای طرح ریزی شده، در مدار قرار گرفته بودند و تا سال 2019 این سرویس برای استفاده عموم عرضه شد. انتظار می رود که تمامی 30 ماهواره مذکور، تا پایان سال 2020 قابل بهره برداری و کارآمد باشند.
گالیله در مقابل جی پی اس
اگرچه سیستم GNSS ایالات متحده آمریکا، جی پی اس، زودتر از دیگر رقبای خود آغاز به کار نموده و بسیار پیش تر از گالیله راه اندازی شد، اما با این حال سیستم گالیله کمی پیشرفته تر است. طبق ادعای نشریه De Ingenieur، دقت گالیله کمتر از یک متر بوده، در حالی که دقت اندازه گیری جی پی اس، ۳ متر می باشد. فراوانی و فرکانس اطلاعات ارسالی به گیرنده های GNSS گالیله نیز از جی پی اس بیشتر است که طبق ادعای مقاله ای از Cast Navigation، این امر سبب کاهش تاخیر در ارائه خدمات و خطاهای یونوسفری می گردد. به منظور افزایش دقت و فرکانس، برخی از سازندگان سخت افزار های مربوطه در تلاشند تا قدرت هر کدام از GNSS ها را با یکدیگر ادغام نمایند.
تعداد ماهواره های مختص هر یک از این دو سیستم GNSS نیز با هم متفاوت است. فعلا در سال ۲۰۲۰ میلادی، تعداد ماهواره های اختصاص یافته به جی پی اس، با تعداد ۲۶ عدد ماهواره، که هریک از آن ها نیز هر ۱۲ ساعت یک بار به دور کره زمین می چرخند، از سیستم گالیله پیشی دارد.
گالیله و BeiDou
گالیله و جی پی اس تنها سیستم های GNSS موجود در مدار، نیستند. در سال 2020 ، کشور چین نیز سرویس GNSS خود، به نام BeiDou را تکمیل نمود. تفاوت BeiDou با سیستم های دیگر در درجه اول تجهیز آن به ارتباطات دو طرفه است که بدین وسیله برای ماهواره ها، امکان دریافت اطلاعات از دستگاه های متصل را فراهم می آورد. در نخستین سال های دهه ۲۰۰۰، مدل های ماقبل BeiDou ، ارائه خدمات ناوبری در چین را آغاز نموده و اکنون که این سرویس تکامل یافته است، امکان مسیریابی ماهواره ای را در سطح جهانی به کاربران چین و مناطق اطراف آن عرضه می نماید.
کدام کشورهای دیگر در حال توسعه سرویس GNSS خود می باشند؟
علاوه بر ایالات متحده آمریکا، چین، روسیه و اروپا، کشور های هند و ژاپن نیز هر یک دارای دو سیستم ماهواره ای منطقه ای هستند. سیستم های ژاپن و هند، پوشش مناطق محدودی از جمله مناطق موجود در خود این کشورها را فراهم می آورند. در مورد ژاپن، بخشی از دلیل توسعه یک سیستم ماهواره ای مستقل، وجود “دره های شهری” بود، اصطلاحی کاربردی برای مواقعی که ساختمان های بلند، همچون آسمان خراش هایی که در مجاورت یکدیگر ساخته شده اند، شرایط هوای محبوس بین خود را تحت تاثیر قرار می دهند، درست مانند دره ای که بین دو کوه قرار گرفته است. دره های شهری موجود در شهرهای مختلف ژاپن، سبب بروز مشکلاتی برای کاربران جی پی اس می شدند، از این رو سیستم توسعه یافته ژاپنی ها خدمات ارائه شده در آن نواحی را، ضمن حفظ سازگاری با جی پی اس، بهبود می بخشد. هفت ماهواره GNSS کشور ژاپن قرار است تا سال 2023 تکمیل شوند.
آینده سیستم گالیله
در آینده نیز، گالیله به امر مشارکت در توسعه شهری در اروپا ادامه خواهد داد، جایی که شهرهایی مانند کپنهاگ و آمستردام در زمینه هایی مانند حمل و نقل و علم پایداری و مصرف معقول، پیشرفت چشمگیری داشته است. گالیله همچنین به میزان قابل توجهی به تجارت های داخلی و بین المللی یاری خواهد رساند و باعث افزایش بازده و کارایی افراد و اشیاء خواهد بود.
پرتاب ماهواره ها به فضا جهت قرارگیری در مدار، امری پر هزینه، پیچیده و مربوط به سیاست می باشد. حداقل از دهه 90، تمامی قدرت های جهانی دارای سرویس GNSS با یکدیگر همکاری نموده تا سازگاری بین سیستم های خود را حفظ کنند. صرف نظر از این که در کجای دنیا قرار داشته باشید، ارائه دسترسی آسان، سریع و دقیق نگه داشتن خدمات موقعیت یابی جهانی، منافع اقتصادی و اجتماعی نیز در بر دارد. مانند ایالات متحده آمریکا، روسیه، چین، ژاپن و هند، اروپا نیز به حفظ و بهبود سیستم GNSS خود ادامه خواهد داد. حال سوال این است که ما با در اختیار داشتن همچین تکنولوژی ای اینجا بر روی زمین، برای استفاده از آن، چه رویکردی را در نظر گرفته ایم؟
